ای باد صبح مُشک بو ، سویِ نجف آور تو رو

با آن امام دین بگو ، مستان سلامت میکنند

ای شاه جسم و جان علی ، مستان سلامت میکنند

ای ظاهر و پنهان علی ، مستان سلامت میکنند

ماحیِ کفر و ظلمتی ، حامیِ دین و ملّتی

قهر خدا و رحمتی ، مستان سلامت میکنند

ای شه بشیری و نذیر ، فرمانروا و دستگیر

مُشگل گشا و سختگیر، مستان سلامت میکنند

دین را بود رونق ز تو ، شه را بود سنجق ز تو

شد آشکارا حق ز تو ، مستان سلامت میکنند

در دفع خصمی شیر گیر ، آسوده از لُطفت فقیر

بر خُلد و بر دوزخ امیر ، مستان سلامت میکنند

باشد ز تو بالا و پست ، فرمانبرت هر چیز هست

درحکم تو هشیار و مست ، مستان سلامت میکنند

یا نارُ کُونی بر خلیل ، هم اِنفلاقِ رود نیل

بود از تو ای شاهِ جلیل ، مستان سلامت میکنند

ای حیدر کرّار تو ، کرّار بی فرّار تو

ای فاعل مُختار تو ، مستان سلامت میکنند

حیدر تو و صفدر توئی ، سلطان بحر و بَر توئی

بهتر زِ هَر بهتر توئی ، مستان سلامت میکنند

مِهتر تو و کِهتر توئی ، شاهنشه و لشگر توئی

بیگلربگ و بیگلر توئی ، مستان سلامت میکنند

موسی توئی و طور تو ، هستی شجر هم نور تو

هم نفخه و هم صور تو ، مستان سلامت میکنند

مستی و عشق و شور تو ، ذوق و حُضور و نُور تو

ناظر تو و منظور تو ، مستان سلامت میکنند

وجد و سماع و مَحو تو ، خَمّار و سُکر و صَحو تو

در عشق صرف و نَحو تو ، مستان سلامت میکنند

هاشم کفِ خاکستری ، خاک از تو دارد انوری

ای آفتاب حیدری ، مستان سلامت میکنند