اَهلِ صورَت مَستِ گُفتارِ رِضا

اهلِ مَعنی مَحوِ اَسرارِ رِضا

اَهلِ حِکمَت اَهلِ عِرفان اَهلِ عِلم

جُملِگی فایِض زِ گُفتارِ رضا

اَهلِ اَدیان جُملِه با شَه در جِدال

گَشتِه عاجِز جُمله زِ انکارِ رضا

عارِفانَش عارِفِ حَقّ آمدند

تا بِدِل دیدند دیدارِ رضا

اولیایش غَرقِ بَحرِ وَحدَتند

زان بِکَفشان دُرِّ شَهوارِ رضا

لوح خوان دَر مَکتَبِ او عاشِقان

چون عَیان دیدند انوارِ رضا

اَنبیا اَسرارِ حَقّ زو یافتَند

زان فَنا گَشته در اَسرارِ رضا

سِلسِلِۀ عِرفان اَز آنشَه ظاهِر است

اَولیا پِیرو بِرَفتارِ رضا

راهِ شَه را ما بِدِل پِیمودِه ایم

تا خَبَر جُستیم اَز کارِ رضا

دَر رَهِ حَقّ هر چه حقّ جو آمَدَم

خود نَدیدَم غِیرِ دیدارِ رضا

کَس نَدیده ز اَهلِ دِل دَر دارِ دِل

دَر حَقیقَت غِیرِ دَیّارِ رضا

شُکر لِلَّه کامَدَم دَربانِ شاه

مونِسِ دِل آمَدَم یارِ رضا

ساقیِ دِل آمَدَم اَز عِینِ جود

شُد دِل و جان مَستِ خَمّارِ رضا

مَحرَمِ خَلوَتسَرایِ سَرمَدَم

اَز رَهِ دَربانیِ دارِ رضا

رازِ شَه را آمَدَم مَن راز دار

جان و دل گَشتَم چو بیدارِ رضا